قرصهای خواب چیست؟
بهترین قرص خواب آور بدون عوارض با ایجاد احساس خوابآلودی و آرامش، به درمان بیخوابی کمک میکنند. داروهای خوابآور، از جمله داروهای طبیعی مانند ملاتونین، میتوانند عوارض جانبی ایجاد کنند. ممکن است در طول روز احساس گیجی یا خوابآلودگی کنید. برخی از افراد در خواب راه میروند یا غذا میخورند (پاراسومنیا). سایر درمانهای غیر دارویی مانند درمان رفتاری شناختی (CBT) ممکن است در بهبود خواب شما موثرتر باشند.
همانطور که از نامش پیداست، قرصهای خواب میتوانند به شما کمک کنند تا کمی بخوابید. اگر اختلال خوابی مانند بیخوابی دارید، ممکن است از این داروها برای کمک به خوابیدن استفاده کنید. داروهای خوابآور همچنین میتوانند به شما کمک کنند تا در صورت تمایل به بیدار شدن در وسط شب، خواب خود را حفظ کنید. قرصهای خواب با نامهای بسیاری شناخته میشوند، از جمله:
- هیپنوتیزمها
- آرامبخشها
- داروهای خوابآور
- داروهای خواب
- آرامبخشها
چه کسانی ممکن است به قرصهای خواب نیاز داشته باشند؟
برآورد میشود که ۱ نفر از هر ۷ نفر بیخوابی طولانی مدت دارند. اختلالات خواب با افزایش سن شایعتر میشوند. تقریباً ۱ نفر از هر ۳ نفر ۶۵ سال و بالاتر نوعی داروی خواب مصرف میکنند.
انواع قرصهای خواب چیست؟
قرصهای خواب بدون نسخه (OTC)، به عنوان مکملهای طبیعی یا با نسخه در دسترس هستند.
بنزودیازپینها: این داروها با افزایش اثر یک انتقالدهنده عصبی به نام GABA در مغز عمل میکنند. GABA باعث آرامش و خوابآلودگی میشود. بنزودیازپینها به دلیل عوارض جانبی مانند وابستگی و خوابآلودگی روزمره، بیشتر برای استفاده کوتاهمدت تجویز میشوند.
Z-drugs: این داروها نیز مانند بنزودیازپینها بر روی گیرندههای GABA عمل میکنند، اما ساختار شیمیایی متفاوتی دارند. Z-drugs نسبت به بنزودیازپینها وابستگی کمتری ایجاد میکنند، اما عوارض جانبی مانند خوابگردی و اختلالات حافظه را میتوانند داشته باشند.
آنتاگونیستهای گیرنده هیستامین: این داروها با مسدود کردن گیرندههای هیستامین در مغز باعث خوابآلودگی میشوند. هیستامین مادهای است که باعث هوشیاری میشود. برای انجام تست خواب کلیک کنید.
قرصهای خواب بدون نسخه
هر کسی ۱۸ سال و بالاتر میتواند داروهای خواب OTC را در داروخانه یا سایر مکانهای فروش خرده فروشی خریداری کند. نیازی به ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی برای نوشتن نسخه برای یک داروی OTC ندارید. داروهای خوابآور OTC اغلب حاوی آنتیهیستامین هستند. این دارو آلرژیها را درمان میکند، اما همچنین میتواند باعث خوابآلودگی شود. برای درمان خواب پریشی یا پاراسومنیا کلیک کنید.
داروهای خواب بدون نسخه:
- آنتیهیستامینها: بسیاری از داروهای بدون نسخه برای درمان آلرژی حاوی آنتیهیستامین هستند. این داروها باعث خوابآلودگی میشوند و میتوانند برای درمان کوتاهمدت بیخوابی خفیف استفاده شوند.
- ملاتونین: ملاتونین هورمونی است که توسط مغز تولید میشود و به تنظیم چرخه خواب و بیداری کمک میکند. مکملهای ملاتونین میتوانند برای درمان بیخوابی ناشی از جتلگ یا شیفت کاری استفاده شوند.
قرصهای خواب طبیعی
برخی از افراد از داروهای طبیعی مانند ملاتونین یا مکملهای والریان برای کمک به خواب استفاده میکنند. ملاتونین هورمونی است که بدن شما به طور طبیعی تولید میکند و خواب را تقویت میکند. والریان گیاهی است که گفته میشود به آرامش و خواب کمک میکند.
اگرچه داروهای خوابآور و مکملهای OTC به راحتی در دسترس هستند، اما قبل از مصرف آنها باید با پزشک خود مشورت کنید. داروهای موجود در داروهای خوابآور بدون نسخه (از جمله مکملها) میتوانند با سایر داروها تداخل داشته باشند یا شرایط سلامتی را بدتر کنند. برای تاثیر ورزش بر کیفیت خواب کلیک کنید.
برای انجام تست خواب در منزل کلیک کنید.
قرصهای خواب با نسخه
قرصهای خواب با نسخه قویتر از قرصهای بدون نسخه هستند. برای دریافت این قرصها به نسخه پزشک نیاز دارید.پزشکان معمولاً استفاده طولانی مدت از قرصهای خواب با نسخه را توصیه نمیکنند زیرا آنها درمانی برای بیخوابی نیستند و خطر وابستگی و اعتیاد وجود دارد. آنها ممکن است در برخی موارد کمک کنند، اما پزشکان معمولاً فقط آنها را برای تسکین کوتاه مدت تجویز میکنند.
انواع قرصهای خواب با نسخه عبارتند از:
- ضدافسردگیها
- باربیتوراتها
- بنزودیازپینها (بنزوها)
- Z-drugs، مانند زولپیدم (Ambien®) و ازوپیکلون (Lunesta®)
داروهای گیاهی خواب آور
- والریان: ریشه گیاه والریان به طور سنتی برای درمان بیخوابی استفاده میشود. مطالعات نشان دادهاند که والریان میتواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند.
- بابونه: چای بابونه به دلیل خواص آرامبخش خود، به طور سنتی برای درمان بیخوابی استفاده میشود.
اسم قرص خواب آور قوی
خواب آور قوی در حد بیهوشی
بهترین قرص خواب آور بدون عوارض
متأسفانه، هیچ قرص خواب آوری به طور کامل بدون عارضه نیست. هر دارویی، حتی داروهای گیاهی، ممکن است عوارض جانبی داشته باشد زیرا :
- تداخل با سایر داروها: قرصهای خواب میتوانند با داروهای دیگر تداخل داشته باشند و عوارض جانبی جدی ایجاد کنند.
- وابستگی: برخی از قرصهای خواب میتوانند باعث وابستگی شوند و ترک ناگهانی آنها ممکن است عوارض ناخوشایندی داشته باشد.
- عوارض جانبی فردی: هر فرد به داروها به گونهای متفاوت واکنش نشان میدهد و ممکن است عوارض جانبی متفاوتی را تجربه کند.
عکس قرص خواب آور قوی
قرصهای خواب چگونه کار میکنند؟
هر نوع قرص خواب به روش متفاوتی عمل میکند. برخی از داروهای خوابآور باعث خوابآلودگی میشوند، در حالی که برخی دیگر ناحیهای از مغز شما را که شما را هوشیار نگه میدارد، خاموش میکنند.
اکثر قرصهای خواب بدون نسخه حاوی آنتیهیستامینها هستند. آنتیهیستامینها با مسدود کردن هیستامینها کار میکنند، که موادی هستند که باعث هوشیاری در بدن شما میشوند. ترکیبات رایج در آنتیهیستامینها شامل دیفنهیدرامین و دوکسیلامین است.
نحوه عملکرد داروهای خواب طبیعی به نوع مکمل بستگی دارد. ملاتونین هورمونی است که خواب را تقویت میکند، به دلیل توانایی آن در تأثیرگذاری بر زمان خوابیدن و بیدار شدن شما. والریان اثر آرامبخش طبیعی بر سیستم عصبی شما دارد و به تقویت خواب بهتر کمک میکند.
داروهای خواب با نسخه به روشهای مختلفی کار میکنند. به عنوان مثال، بنزودیازپینها با تحریک یک ماده شیمیایی در مغز شما به نام GABA کار میکنند که منجر به آرامبخش، آرامش عضلات و کاهش اضطراب میشود. Z-drugs با کند کردن فعالیت در مغز شما کار میکنند.
عوارض جانبی قرصهای خواب چیست؟
قرصهای خواب میتوانند باعث طیف وسیعی از عوارض جانبی، از یبوست تا ضعف عضلانی شوند.
تقریباً ۸ نفر از ۱۰ نفر روز بعد از مصرف داروی خواب، دچار اثر خماری میشوند. آنها احساس خوابآلودگی میکنند، فکر آشفته دارند و سرگیجه یا مشکل تعادل را تجربه میکنند. این اثرات روزانه میتوانند توانایی شما را برای رانندگی، کار، رفتن به مدرسه و انجام کارهای روزانه تحت تأثیر قرار دهند. به همین دلیل استفاده از داروی خواب مهم است.
قرصهای خواب بدون نسخه و با نسخه (و مکملها) میتوانند باعث این عوارض جانبی شوند:
- یبوست یا اسهال
- دهان خشک
- سردردها
- ضعف عضلانی
- مشکلات گوارشی، از جمله گاز، سوزش سر معده و حالت تهوع
- میتواند خروپف و آپنه خواب را بدتر کند
عوارض طولانی مدت قرصهای خواب
هنگامی که شب به شب از داروهای خواب استفاده میکنید، ممکن است بدن شما شروع به وابستگی به آنها کند. زمانی که مصرف دارو را متوقف کنید، ممکن است بیخوابی شما بدتر از قبل بازگردد. این اثر به عنوان بیخوابی بازگشت شناخته میشود.
اگر برای مدت طولانی از داروهای خوابآور استفاده کردهاید، با پزشک خود در مورد نحوه توقف ایمن آن صحبت کنید. ممکن است ماهها طول بکشد تا مصرف قرصها را متوقف کنید.
همچنین نباید داروهای خوابآور را با سایر آرامبخشها یا الکل مخلوط کنید. احتمال مصرف بیش از حد وجود دارد.
خطرات یا عوارض قرصهای خواب با نسخه چیست؟
برخی از داروهای خواب با نسخه ممکن است پاراسومنیا را ایجاد کنند. این اختلال خواب مخل میتواند باعث رفتارهای خطرناک در حالی که شما هنوز در خواب هستید شود. افرادی که Z-drugs مصرف میکنند ممکن است خوابگردی کنند یا غذا بخورند، دارو مصرف کنند، صحبت کنند یا حتی رانندگی کنند، در حالی که از انجام این کارها بیخبر هستند. ممکن است به نظر برسد که شما بیدار هستید، اما مغز شما کاملاً هوشیار نیست. اکثر مردم پس از بیدار شدن، انجام این کارها را به خاطر نمیآورند.
آرامبخشها همچنین میتوانند خروپف و آپنه خواب را بدتر کنند، که یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی است.
آیا قرصهای خواب اعتیادآور هستند؟
بنزودیازپینها میتوانند اعتیادآور باشند و منجر به اختلال مصرف مواد شوند. برای کاهش این خطر، پزشک فقط این قرصهای خواب را برای استفاده کوتاه مدت تجویز میکنند. احتمالاً به جای آن نسخه Z-drugs را دریافت خواهید کرد.
آیا میتوان هنگام بارداری قرصهای خواب مصرف کرد؟
هر دارویی که در هنگام بارداری یا شیردهی مصرف میکنید به جنین یا نوزاد منتقل میشود. قبل از مصرف هرگونه قرص خواب یا مکمل بدون نسخه با پزشک خود مشورت کنید. برای بیخوابی شدید، یک ارائه دهنده ممکن است یک داروی خواب کوتاه مدت تجویز کند.
آیا قرصهای خواب برای کودکان بیخطر هستند؟
برخی از والدین برای کمک به خوابیدن کودکان خود، به آنها آنتیهیستامینهای بدون نسخه میدهند. این داروها برای اهداف خواب تایید نشدهاند. خطر مصرف بیش از حد کودک شما وجود دارد.
قبل از دادن داروهای بدون نسخه یا مکملها به کودک خود، با متخصص اطفال یا متخصص خواب اطفال صحبت کنید.
در حال حاضر، هیچ داروی خواب با نسخه برای کودکان در دسترس نیست. تغییر رفتارهای خواب کودک اغلب بهترین راه برای بهبود خواب است.
ایمنترین و بهترین قرص خواب برای سالمندان چیست؟
افراد ۶۵ سال و بالاتر معمولاً باید ابتدا درمانهای بدون دارو را امتحان کنند زیرا ممکن است روشهای ایمنتری برای بهبود خواب وجود داشته باشد. قرصهای خواب برای بزرگسالان مسن خطرات خاصی دارند. این داروها میتوانند مدت طولانی در بدن شما باقی بمانند و باعث عوارض جانبی مانند گیجی، مشکلات حافظه و مشکلات تعادل شوند که میتوانند خطر زمین خوردن و شکستگی لگن را افزایش دهند.
اگر مشکلات خواب بر کیفیت زندگی شما تأثیر میگذارد و هیچ چیز دیگری کمکی نکرده است، با یک پزشک صحبت کنید. آنها ممکن است مصرف یک داروی خواب بدون نسخه مانند Benadryl Allergy®، Advil PM® یا Tylenol PM® را توصیه کنند. این داروها را به مدت کوتاهی با دوز پایین مصرف کنید و در مورد هرگونه عوارض جانبی با پزشک خود در تماس باشید.
برای راهکارهایی برای بهبود خواب سالمندان کلیک کنید.
بهترین قرصهای خواب برای بیماران مبتلا به سرطان چیست؟
مشکلات خواب میتواند به دلایل زیادی رخ دهد و افراد مبتلا به سرطان اغلب خطر ابتلای به آنها را افزایش میدهند. مانند افرادی که بیماری قلبی دارند، پزشک شما ممکن است قبل از امتحان کردن قرصهای خواب، روشهای جایگزینی را برای داشتن خواب بهتر توصیه کند.
آنها ممکن است توصیه کنند که یک دفترچه خاطرات خواب نگه دارید، که در آن خواب خود را با نوشتن زمان و الگوهای خواب خود پیگیری میکنید. ممکن است سعی کنید محیط خواب خود را تغییر دهید یا با پزشک خود در مورد داروهای فعلی خود صحبت کنید. آنها همچنین ممکن است درمان رفتاری شناختی را توصیه کنند. اگر مشکلات خواب شما ادامه داشت، پزشک شما ممکن است یک داروی Z-drug تجویز کند.
برای درمان تنگی نفس در خواب کلیک کنید.
بهترین قرصهای خواب برای بیماران قلبی چیست؟
مشکلات خواب یک مشکل رایج برای افرادی با بیماری قلبی است. طبق یک مطالعه، تا ۴۴ درصد از بیماران قلبی مشکل خواب دارند. دلایل زیادی وجود دارد، از تنگی نفس تا مشکل در راحت شدن پس از جراحی قلب. مطالعه دیگری نشان داد که تا ۵۰ درصد از بیماران جراحی قلب تا شش ماه پس از عمل خود مشکل خواب داشتند.
اکثر پزشکان توصیه میکنند قبل از مصرف قرصهای خواب، روشهای دیگری را برای بهبود خواب خود امتحان کنید. خطرات طولانی مدت اغلب از مزایای مصرف داروهای خوابآور بیشتر است. پزشک شما ممکن است توصیه کند محیط خواب خود را تغییر دهید یا ابتدا درمان رفتاری شناختی (CBT) را امتحان کنید. اگر همچنان مشکلات خواب دارید، قبل از مصرف قرصهای خواب با پزشک خود صحبت کنید.
قرصهای خواب چقدر موثر هستند؟
مطالعات نشان میدهند که قرصهای خواب در تقویت خواب خوب شبانه چندان مفید نیستند. اکثر افرادی که از داروهای خوابآور استفاده میکنند، حدود هشت تا ۲۰ دقیقه سریعتر از کسانی که دارو مصرف نمیکنند، به خواب میروند. به طور متوسط، ممکن است ۳۵ دقیقه اضافی خواب داشته باشید.
به طور کلی، داروهای خوابآور باید برای استفاده کوتاه مدت باشند. اگر یک رویداد استرسزای زندگی، مانند طلاق یا مرگ در خانواده، شما را بیدار نگه میدارد، ممکن است بیشترین کمک را داشته باشند.
چگونه میتوان بدون قرص خواب بهتر خوابید؟
درمان رفتاری شناختی (CBT) یک ابزار موثر برای بهبود خواب و درمان بیخوابی است. تغییرات رفتاری اغلب بدون نیاز به دارو، خواب را بهبود میبخشند. در مورد این گزینه با پزشک خود صحبت کنید.
همچنین ممکن است بخواهید:
- از خوردن وعدههای غذایی بزرگ و الکل قبل از خواب خودداری کنید.
- کافئین، از جمله قهوه، نوشابهها و شکلات را در طول روز و بهویژه قبل از خواب کاهش دهید.
- سیگار را ترک کنید.
- با موسیقی آرامبخش، یک کتاب خوب یا مدیتیشن، آرام شوید.
- حداقل ۳۰ دقیقه قبل از خواب، دستگاههای الکترونیکی را خاموش کنید.
- در طول روز فعال بمانید. در صورت امکان، سعی کنید بیرون بروید.
- حتی در آخر هفتهها به یک برنامه خواب پایبند باشید (زمان خواب و بیدار شدن یکسان).
- اتاق خواب خود را به یک پناهگاه تاریک، آرام و خنک تبدیل کنید.
- هر روز در یک زمان از خواب بیدار شوید و ۳۰ تا ۴۰ دقیقه نور طبیعی بدون فیلتر را ظرف ۱۵ دقیقه از بیدار شدن برای تنظیم ریتم شبانهروزی دریافت کنید.
چه زمانی باید با پزشک خود تماس بگیرید؟
اگر در حال مصرف قرصهای خواب هستید و موارد زیر را تجربه میکنید، باید با پزشک خود تماس بگیرید:
- خستگی طولانی مدت (مزمن)
- گیجی یا مشکلات حافظه
- رفتارهای پاراسومنیا
- مشکل تمرکز یا تکمیل کارهایی مانند رانندگی
- ناراحتی شدید معده
آیا میتوان از قرصهای خواب بیش از حد مصرف کرد؟
مصرف بیش از حد قرص خواب میتواند رخ دهد اگر بیش از مقدار توصیه شده دارو مصرف کنید یا قرصهای خواب را با الکل یا سایر داروها ترکیب کنید. اکثر افرادی که مصرف بیش از حد میکنند فقط عوارض جانبی خفیف مانند سرگیجه و حالت تهوع را تجربه خواهند کرد. اما مصرف بیش از حد قرص خواب میتواند کشنده باشد. طبق مؤسسه ملی مصرف دارو، در سال ۲۰۲۱ حدود ۱۲۵۰۰ مرگ ناشی از مصرف بیش از حد دارو با دخالت بنزودیازپینها رخ داده است.