راه رفتن در خواب
راه رفتن در خواب یا خوابگردی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد در حالی که کاملاً بیدار نیست، راه می‌رود یا فعالیت‌های پیچیده‌ای انجام می‌دهد.
معمولاً این اتفاق در طول خواب عمیق رخ می‌دهد. این وضعیت در اوایل شب به اوج خود می‌رسد، بنابراین خوابگردی معمولاً در چند ساعت اول بعد از به خواب رفتن اتفاق می‌افتد.
راه رفتن در خواب می‌تواند در هر سنی شروع شود اما در کودکان شایع‌تر است. تصور می‌شود از هر 5 کودک 1 نفر حداقل یک بار خوابگردی را تجربه می‌کند. اکثر آنها تا زمان بلوغ از این وضعیت خارج می‌شوند، اما گاهی اوقات می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.
چرا برخی افراد در خواب راه میروند ؟
علت دقیق راه رفتن در خواب ناشناخته است، اما به نظر می‌رسد در خانواده‌ها ارثی باشد. اگر سایر اعضای خانواده نزدیک شما رفتارهای راه رفتن در خواب یا وحشت شبانه داشته باشند یا داشته‌اند، احتمال بیشتری دارد که شما هم راه رفتن در خواب کنید.
موارد زیر می‌توانند باعث راه رفتن در خواب شوند یا آن را بدتر کنند:
کمبود خواب
- استرس و اضطراب
- عفونت همراه با تب بالا، به ویژه در کودکان
- مصرف بیش از حد الکل
- مصرف مواد مخدر
- انواع خاصی از داروها، مانند برخی داروهای آرامبخش
- وحشت زده شدن از صدای ناگهانی یا لمس، که باعث بیداری ناگهانی از خواب عمیق می‌شود
- بیدار شدن ناگهانی از خواب عمیق به دلیل نیاز به رفتن به دستشویی
سایر اختلالات خواب که می‌توانند باعث شوند شما مکرراً در طول شب به طور ناگهانی از خواب بیدار شوید، مانند آپنه انسدادی خواب و سندرم پای بی‌قرار، نیز می‌توانند باعث یک دوره راه رفتن در خواب شوند.
برای پیشگیری از راه رفتن در خواب
اقداماتی برای جلوگیری از برخی از این عوامل محرک مانند اطمینان از خواب کافی و کار بر روی راهکارهایی برای مقابله و کاهش استرس اغلب کمک کننده خواهد بود.
وقتی فردی در خواب راه برود چه اتفاقی می‌افتد؟
- در برخی مواردراه رفتن در خواب، فرد ممکن است فقط در رختخواب بنشیند و به اطراف نگاه کند و برای مدتی گیج به نظر برسد. برخی دیگر ممکن است از رختخواب بلند شوند و راه بروند، کمدها را باز کنند، لباس بپوشند یا غذا بخورند، و ممکن است مضطرب به نظر برسند.
- در موارد شدید، فرد ممکن است از خانه بیرون برود و فعالیت‌های پیچیده‌ای مانند رانندگی ماشین را انجام دهد.
- چشمان فرد در هنگام خوابگردی معمولاً باز است، اگرچه به نظر می‌رسد که فرد از میان افراد عبور می‌کند و آنها را نمی‌شناسد. آنها اغلب می‌توانند به خوبی در اطراف اشیاء آشنا حرکت کنند.
- اگر با فردی که خوابگردی می‌کند صحبت کنید، ممکن است به طور ناقص پاسخ دهد یا چیزهایی بگوید که معنی ندارند.
- بیشتر دوره‌های خوابگردی کمتر از 10 دقیقه طول می‌کشد، اما می‌توانند طولانی‌تر باشند. در پایان هر دوره، فرد ممکن است بیدار شود یا به رختخواب برگردد و بخوابد.
- آنها معمولاً صبح روز بعد هیچ خاطره‌ای از آن نخواهند داشت یا ممکن است خاطره‌ای ناقص داشته باشند. اگر در حین خوابگردی بیدار شوند، ممکن است احساس گیجی کنند و آنچه را که اتفاق افتاده است به یاد نیاورند.
اگر کسی را در خواب راه برود چه باید کرد؟
بهترین کاری که باید انجام دهید اگر کسی را در حال راه رفتن در خواب دیدید این است که مطمئن شوید آنها در امان هستند. اگر مزاحم آنها نشوید، اغلب دوباره به خواب میروند. آنها را به آرامی به رختخواب هدایت کنید و به آنها اطمینان دهید.
چه زمانی باید برای خواب گردی به پزشک مراجعه کرد؟
دوره‌های راه رفتن در خواب گاه به گاه معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند. خوابگردی به ندرت نشانه‌ای از چیزی جدی است و ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد، به ویژه در کودکان.
اما، اگر خوابگردی مکرر اتفاق می‌افتد، نگران هستید که فرد در معرض خطر آسیب رساندن به خود یا دیگران باشد، یا دوره‌ها در بزرگسالی ادامه می‌یابد یا شروع می‌شود، باید به پزشک مراجعه کنید.
پزشک ممکن است شما را به یک مرکز تخصصی خواب ارجاع دهد، جایی که سابقه خواب شما یا فرزندتان می‌تواند با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار گیرد. در صورت لزوم، تست خواب می‌تواند برای رد سایر شرایطی که می‌توانند باعث خوابگردی شوند، مانند آپنه انسدادی خواب یا سندرم پای بی‌قرار، ترتیب داده شود.
راه رفتن در خواب با چشم باز
بله، خوابگردها معمولاً چشمانشان باز است، اما این به معنای هوشیاری یا بینایی کامل آنها نیست. در واقع، آنها در حالت نیمه‌هوشیاری قرار دارند و ممکن است به اطراف نگاه کنند، اما قادر به تشخیص افراد یا اشیاء به طور کامل نباشند. این حالت به دلیل فعالیت ناهماهنگ مغز در طول خواب عمیق رخ می‌دهد، جایی که برخی قسمت‌های مغز بیدار هستند و برخی دیگر در خواب عمیق باقی می‌مانند.
علت راه رفتن در خواب با چشم باز:
- فعالیت ناهماهنگ مغز: در طول خواب عمیق، قسمت‌هایی از مغز که مسئول حرکت و رفتار هستند ممکن است فعال شوند، در حالی که قسمت‌هایی که مسئول هوشیاری و آگاهی هستند، همچنان در خواب باشند. این ناهماهنگی می‌تواند منجر به رفتارهای پیچیده مانند راه رفتن در خواب شود، در حالی که فرد هنوز در خواب است.
- ژنتیک: خوابگردی می‌تواند ارثی باشد و اگر اعضای خانواده شما سابقه خوابگردی داشته باشند، احتمال بیشتری دارد که شما نیز به آن مبتلا شوید.
- عوامل محرک: برخی عوامل می‌توانند احتمال خوابگردی را افزایش دهند، از جمله:
- کمبود خواب
- استرس و اضطراب
- مصرف الکل یا مواد مخدر
- برخی داروها
- بیماری‌های زمینه‌ای مانند آپنه خواب یا سندرم پای بی‌قرار
علت راه رفتن در خواب در بزرگسالان
- راه رفتن در خواب یا خوابگردی در بزرگسالان، اگرچه نسبت به کودکان کمتر شایع است، اما می‌تواند رخ دهد و علل مختلفی می‌تواند داشته باشد. برخی از این علل عبارتند از:
- ژنتیک: اگر سابقه خانوادگی خوابگردی دارید، احتمال بیشتری وجود دارد که شما نیز به آن مبتلا شوید.
- کمبود خواب یا اختلالات خواب: خستگی، بی خوابی، یا اختلالات خواب دیگر مانند آپنه خواب یا سندرم پای بی قرار می‌توانند خطر خوابگردی را افزایش دهند.
- استرس و اضطراب: استرس و اضطراب می‌توانند الگوی خواب را مختل کرده و باعث خوابگردی شوند.
- مصرف الکل یا مواد مخدر: این مواد می‌توانند بر کیفیت خواب تأثیر بگذارند و خطر خوابگردی را افزایش دهند.
- برخی داروها: برخی داروها مانند داروهای آرامبخش، ضد افسردگی‌ها، و برخی داروهای ضد روان‌پریشی می‌توانند باعث خوابگردی شوند.
- بیماری‌های زمینه‌ای: برخی بیماری‌های زمینه‌ای مانند تب بالا، مشکلات معده و روده، یا برخی اختلالات عصبی می‌توانند خوابگردی را تحریک کنند.
علت راه رفتن در خواب در نوجوانان
خوابگردی یا راه رفتن در خواب، اختلالی است که در آن فرد در طول خواب، از رختخواب بلند شده و راه می‌رود یا فعالیت‌های دیگری را انجام می‌دهد، بدون اینکه هوشیار باشد. این پدیده بیشتر در کودکان شایع است، اما در نوجوانان نیز می‌تواند رخ دهد. خوابگردی معمولاً در اوایل شب و در طول مراحل خواب عمیق اتفاق می‌افتد.
علل خوابگردی در نوجوانان
علت دقیق خوابگردی هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما برخی عوامل می‌توانند احتمال بروز آن را در نوجوانان افزایش دهند:
- ژنتیک: اگر سابقه خانوادگی خوابگردی وجود داشته باشد، احتمال بروز آن در نوجوان بیشتر است.
- کمبود خواب: نوجوانان به دلیل تغییرات هورمونی و سبک زندگی، ممکن است به خواب کافی و با کیفیت دست پیدا نکنند. کمبود خواب می‌تواند یکی از عوامل محرک خوابگردی باشد.
- استرس و اضطراب: فشارهای تحصیلی، مشکلات خانوادگی، یا سایر عوامل استرس‌زا می‌توانند الگوی خواب نوجوان را مختل کرده و باعث خوابگردی شوند.
- مصرف الکل یا مواد مخدر: این مواد می‌توانند بر کیفیت خواب تأثیر بگذارند و خطر خوابگردی را افزایش دهند.
- برخی داروها: برخی داروها مانند داروهای آرامبخش، ضد افسردگی‌ها، و برخی داروهای ضد روان‌پریشی می‌توانند باعث خوابگردی شوند.
- بیماری‌های زمینه‌ای: برخی بیماری‌های زمینه‌ای مانند تب بالا، مشکلات معده و روده، یا برخی اختلالات عصبی می‌توانند خوابگردی را تحریک کنند.
- تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی در دوران بلوغ نیز می‌تواند در بروز خوابگردی نقش داشته باشد.
علائم خوابگردی در نوجوانان
- بلند شدن از رختخواب و راه رفتن در حالی که خواب هستند
- داشتن چشمان باز اما نگاه خالی و بی‌تفاوت
- انجام فعالیت‌های ساده مانند لباس پوشیدن یا خوردن
- عدم پاسخگویی به سوالات یا صحبت‌های دیگران
- گیجی و سردرگمی پس از بیدار شدن
- عدم یادآوری اتفاقات رخ داده در طول خوابگردی
- راهکارها و درمان خوابگردی در نوجوانان
در بیشتر موارد، خوابگردی در نوجوانان نیازی به درمان ندارد و با افزایش سن بهبود می‌یابد. با این حال، اگر خوابگردی مکرر یا شدید است، یا اگر نگران هستید که ممکن است به نوجوان آسیب برساند، بهتر است با پزشک مشورت کنید.
- بهداشت خواب: رعایت بهداشت خواب، از جمله داشتن یک برنامه خواب منظم، اجتناب از کافئین و الکل قبل از خواب، و ایجاد یک محیط خواب آرام و تاریک، می‌تواند به کاهش خوابگردی کمک کند.
- مدیریت استرس: کمک به نوجوان برای مدیریت استرس و اضطراب از طریق تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن، یوگا یا ورزش می‌تواند مفید باشد.
- ایمنی: اطمینان حاصل کنید که محیط خانه برای نوجوان خوابگرد ایمن است. درها و پنجره‌ها را قفل کنید، اشیاء تیز یا خطرناک را از مسیر بردارید و در صورت امکان، نوجوان را در طبقه همکف بخوابانید.
- درمان دارویی: در موارد نادر و شدید، ممکن است پزشک داروهایی را برای کاهش خوابگردی تجویز کند.
درمان راه رفتن در خواب
هیچ درمان خاصی برای خوابگردی وجود ندارد، اما معمولاً تلاش برای داشتن خواب کافی و یک روال منظم و آرامش‌بخش قبل از خواب کمک می‌کند.
ممکن است توصیه‌های زیر برای شما مفید باشد:
- سعی کنید هر شب در یک زمان مشابه به رختخواب بروید.
- اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب شما هنگام خواب تاریک و ساکت است.
- مصرف نوشیدنی‌ها را قبل از خواب، به خصوص آنهایی که حاوی کافئین هستند، محدود کنید و قبل از خواب به دستشویی بروید.
- راه‌هایی برای آرامش قبل از خواب پیدا کنید، مانند حمام آب گرم، تست یا تنفس عمیق.
- اگر فرزند شما اکثر شب‌ها در یک زمان مشخص خوابگردی می‌کند، سعی کنید 15 تا 30 دقیقه قبل از اینکه معمولاً خوابگردی کند، او را به آرامی برای مدت کوتاهی بیدار کنید این ممکن است با تغییر چرخه خواب عادی آنها، مانع از خوابگردی آنها شود.
- دارو معمولاً برای درمان خوابگردی استفاده نمی‌شود. با این حال، اگر خوابگردی مکرر اتفاق می‌افتد یا خطر آسیب جدی به خود یا دیگران وجود دارد، گاهی اوقات از داروهایی مانند بنزودیازپین‌ها یا داروهای ضد افسردگی استفاده می‌شود. این داروها می‌توانند به شما در خوابیدن کمک کنند و ممکن است تعداد دفعات خوابگردی را کاهش دهند.
گاهی اوقات، درمان‌هایی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) یا هیپنوتیزم درمانی نیز می‌توانند مفید باشند. برای علت ناله شبانه در خواب کلیک کنید.
قرص برای راه رفتن در خواب
استفاده از دارو برای درمان خوابگردی معمولاً توصیه نمی‌شود، مگر در موارد شدید که خوابگردی مکرر اتفاق می‌افتد یا خطر آسیب جدی به فرد یا دیگران وجود دارد. در این موارد، پزشک ممکن است داروهایی مانند بنزودیازپین‌ها یا داروهای ضد افسردگی را تجویز کند. این داروها می‌توانند به بهبود کیفیت خواب و کاهش تعداد دفعات خوابگردی کمک کنند. برای درمان احساس خفگی در خواب کلیک کنید.
مهم: خوددرمانی با داروها برای خوابگردی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود. قبل از مصرف هرگونه دارو، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا از بی‌خطر بودن و مناسب بودن آن برای شما اطمینان حاصل کنید. برای اختلال کابوس شبانه کلیک کنید.
برای جلوگیری از خطرات راه رفتن در خواب چکار کنیم؟
مهم است که مناطقی از خانه خود را که فرد ممکن است در آن خوابگردی کند، از اشیاء شکننده یا بالقوه مضر دور نگه دارید و هر وسیله‌ای را که ممکن است باعث زمین خوردن شود، بردارید. همچنین ایده خوبی است که پنجره‌ها و درها را قفل نگه دارید.
اگر فرزند شما در خواب راه می‌رود، اجازه ندهید که روی تخت بالایی تخت دو طبقه بخوابد. ممکن است بخواهید در بالای پله‌ها حفاظ ایمنی نصب کنید.
همچنین مهم است که به پرستاران بچه، بستگان یا دوستانی که شب‌ها از فرزند شما مراقبت می‌کنند، بگویید که ممکن است فرزند شما خوابگردی کند و در صورت وقوع این اتفاق چه باید بکنند. برای خواب پریشی یا پاراسومنیا کلیک کنید.
علت راه رفتن کودکان در خواب نی نی سایت
علت راه رفتن کودکان در خواب از نظر نی نی سایت:
نی نی سایت، به عنوان یک پلتفرم محبوب برای مادران و والدین، اطلاعات و تجربیات زیادی در مورد خوابگردی یا راه رفتن در خواب کودکان ارائه می‌دهد. در اینجا برخی از علل شایع خوابگردی در کودکان که در نی نی سایت به آنها اشاره شده است را بررسی می‌کنیم:
۱. کمبود خواب و خستگی:
کودکان در سنین رشد به خواب کافی و با کیفیت نیاز دارند. کمبود خواب یا بی‌نظمی در الگوی خواب می‌تواند یکی از عوامل اصلی خوابگردی در کودکان باشد.
۲. استرس و اضطراب:
فشارهای روانی، تغییرات در محیط زندگی، مشکلات خانوادگی یا تحصیلی، و حتی هیجانات مثبت می‌توانند باعث استرس و اضطراب در کودکان شوند و خوابگردی را تحریک کنند.
۳. تب و بیماری:
تب بالا و برخی بیماری‌ها، به ویژه آنهایی که با درد یا ناراحتی همراه هستند، می‌توانند خواب کودک را مختل کرده و باعث خوابگردی شوند.
۴. داروها:
برخی داروها مانند آنتی‌هیستامین‌ها یا داروهای ضد افسردگی می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند که خوابگردی را تحریک می‌کنند.
۵. سابقه خانوادگی:
اگر والدین یا سایر اعضای خانواده سابقه خوابگردی داشته باشند، احتمال بروز آن در کودک نیز بیشتر است.
۶. رشد و تکامل:
خوابگردی در کودکان بیشتر در سنین بین ۴ تا ۱۲ سال رخ می‌دهد و معمولاً با افزایش سن و بلوغ سیستم عصبی، بهبود می‌یابد.
۷. سایر عوامل:
آپنه خواب، سندرم پای بی‌قرار، و برخی اختلالات عصبی نیز می‌توانند در بروز ره رفتن در خواب کودکان نقش داشته باشند. برای بهترین قرص خواب آور بدون عوارض کلیک کنید.
راه رفتن در خواب نی نی سایت
خوابگردی یا راه رفتن در خواب، یکی از اختلالات خواب شایع در کودکان است که در نی نی سایت نیز مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. والدین در این پلتفرم تجربیات و نگرانی‌های خود را در مورد خوابگردی کودکانشان به اشتراک می‌گذارند و به دنبال راهکارهایی برای مدیریت این مشکل هستند. برای درمان شب ادراری کودکان کلیک کنید.
از جمله علل شایع خوابگردی در کودکان می‌توان به کمبود خواب، استرس، تب و بیماری‌ها، مصرف برخی داروها و سابقه خانوادگی اشاره کرد.
در نی نی سایت، توصیه‌هایی برای مدیریت خوابگردی کودکان، از جمله ایجاد یک روال خواب آرامش‌بخش، محیط خواب مناسب، خواب کافی، مدیریت استرس و ایمنی محیط خانه ارائه می‌شود. همچنین، در صورت شدت یا تکرار خوابگردی، مشاوره با پزشک متخصص اطفال توصیه می‌شود.