جراحی آپنه خواب
جراحی آپنه خواب درمان آپنه خواب است. آپنه خواب اختلالی است که شامل وقفه تنفسی در طول خواب می‌شود. افراد مبتلا به آپنه خواب با علائم مختلفی از جمله خروپف، سردرد صبحگاهی، خستگی در طول روز، تحریک‌پذیری و مشکل در تمرکز مواجه هستند. آپنه خواب همچنین افراد را در معرض خطر بیشتری برای مشکلات سلامتی متعدد مانند سکته مغزی، حمله قلبی و فشار خون بالا قرار می‌دهد.
به همین دلایل، تشخیص و درمان آپنه خواب بسیار مهم است. معمولاً متخصصان خواب ابتدا درمان‌های غیرتهاجمی برای آپنه خواب، مانند درمان فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) یا دستگاه‌های دهانی را تجویز می‌کنند. هنگامی که درمان‌های غیرتهاجمی موفقیت‌آمیز نباشند، متخصصان خواب ممکن است جراحی را توصیه کنند. بهترین جراحی برای فرد مبتلا به آپنه خواب عمدتاً به نوع آپنه خواب و آناتومی منحصر به فرد او بستگی دارد.
جراحی آپنه خواب چیست؟
جراحی‌های زیادی برای افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA) و یک جراحی برای افراد مبتلا به آپنه مرکزی خواب (CSA) وجود دارد.
در OSA، فرد در طول خواب به دلیل مسدود شدن جزئی یا کامل راه هوایی، تنفس را متوقف می‌کند. جراحی‌های OSA عمدتاً شامل کاهش انسداد فیزیکی، به عنوان مثال با برداشتن بافت یا تنظیم محل فک یا زبان است. جراحی ایده‌آل برای یک فرد معین مبتلا به OSA به آناتومی او و علت انسداد راه هوایی او بستگی دارد. گاهی اوقات جراحی‌های کاهش وزن نیز توصیه می‌شود، زیرا OSA و چاقی با هم مرتبط هستند.
در CSA، فرد به دلیل مشکل در سیگنال‌های ارسال شده از ساقه مغز، در طول خواب تنفس را متوقف می‌کند. از آنجایی که وقفه‌های تنفسی مرتبط با CSA ناشی از انسداد فیزیکی نیستند، جراحی‌های OSA به عنوان درمان CSA مؤثر نخواهند بود. با این حال، یک روش جراحی برای افراد مبتلا به CSA وجود دارد که شامل تحریک الکتریکی عصبی است که از کنار ریه‌ها به دیافراگم می‌رسد.
قبل از توصیه نوع جراحی آپنه خواب، یک متخصص پزشکی عموماً یک ارزیابی قبل از جراحی انجام می‌دهد. این ارزیابی اغلب شامل نازوفارنگوسکوپی یا یک روش کوتاه است که در آن یک اسکوپ انعطاف‌پذیر به داخل بینی و گلو وارد می‌شود و به پزشک اجازه می‌دهد مناطقی را که ممکن است در هنگام خواب باعث انسداد شوند، بررسی کند. برای درمان اختلالات خواب کلیک کنید.
گاهی اوقات ارزیابی‌های قبل از جراحی شامل آندوسکوپی خواب است که در آن یک اسکوپ در حالی که فرد خواب است به داخل بینی و گلو وارد می‌شود. در موارد خاص، پزشک ممکن است اسکن‌هایی مانند سی تی اسکن، ام آر آی یا اشعه ایکس را برای بررسی انسداد تجویز کند.
تیم پزشکی بسته به یافته‌های خود بهترین جراحی را انتخاب می‌کند و ممکن است بیش از یک جراحی را در مناطق مختلف انجام دهد. برای انجام تست خواب کلیک کنید.
جراحی های دهان، گلو و نای برای درمان آپنه خواب
جراحی‌های متعددی که برای درمان آپنه خواب استفاده می‌شود، شامل عمل بر روی قسمت‌هایی از دهان و گلو، که حلق نیز نامیده می‌شود، است. یک جراحی شامل نای یا لوله تنفسی است.
Uvulopalatopharyngoplasty (UPPP) یا جراحی راه هوایی فوقانی برای آپنه خواب
UPPP رایج‌ترین جراحی انجام شده برای OSA است و از اوایل دهه 1980 استفاده می‌شود. این جراحی شامل برداشتن یا کوچک کردن قسمت‌هایی از لوزه‌ها، زبان کوچک و کام نرم است. زبان کوچک ساختاری است که در پشت گلو بین لوزه‌ها آویزان است و کام نرم بخشی از سقف دهان است که به گلو متصل می‌شود. کام نرم در بیش از 90 درصد از افراد مبتلا به OSA به انسداد راه هوایی کمک می‌کند.
جراحی UPPP را می‌توان به روش سنتی یا با استفاده از رادیوفرکوئنسی کم تهاجمی انجام داد. مطالعات UPPP رادیوفرکوئنسی همراه با برداشتن کامل لوزه‌ها، میزان موفقیت 60 تا 70 درصد را نشان داده‌اند. LAUP (UPPP با کمک لیزر) نیز در دسترس است، اما تحقیقات نشان می‌دهد که این تکنیک می‌تواند به طور بالقوه مضر باشد، بنابراین کارشناسان در حال حاضر آن را توصیه نمی‌کنند.
لوزه برداری برای آپنه خواب
اگرچه لوزه برداری یا جراحی برداشتن لوزه کمتر از UPPP رایج است، اما می‌تواند یک درمان مفید برای بزرگسالانی باشد که OSA خفیف تا متوسط و لوزه‌های بزرگ دارند. در یک مطالعه، لوزه برداری به طور قابل توجهی علائم را در بیش از 85 درصد از بزرگسالان مبتلا به OSA که این جراحی را دریافت کردند کاهش داد و بیش از 57 درصد از شرکت کنندگان را درمان کرد.
لوزه برداری یک درمان استاندارد برای کودکان مبتلا به OSA است. گاهی اوقات، لوزه برداری و آدنوئیدکتومی به طور همزمان در کودکان مبتلا به OSA انجام می‌شود. آدنوئیدکتومی به برداشتن آدنوئیدها، دو توده بافت که در بالای سقف دهان در پشت بینی قرار دارند، اشاره دارد. برداشتن لوزه‌ها، آدنوئیدها یا هر دو می‌تواند به جلوگیری از بسته شدن راه هوایی در طول خواب کمک کند. اگر علائم OSA پس از جراحی ادامه یابد، برداشتن لوزه‌های زبانی کودک، مجموعه دوم لوزه‌هایی که در پشت زبان قرار دارند، نشان داده شده است که علائم را بهبود می‌بخشد.
تراکئوتومی برای آپنه خواب
این جراحی که تراکئوستومی نیز نامیده می‌شود، شامل دور زدن بخشی از راه هوایی است که به طور کامل مسدود می‌شود و اتصال مستقیم یک لوله به نای فرد از طریق سوراخی در گردن است. فردی که تراکئوتومی انجام داده است سپس از طریق لوله نفس می‌کشد، که نیاز به نگهداری روزانه دارد، نه از طریق بینی یا دهان خود. از آنجایی که این جراحی نسبت به اکثر جراحی‌ها تهاجمی‌تر و تغییر دهنده زندگی است، کارشناسان آن را تنها زمانی توصیه می‌کنند که جان فرد در خطر باشد.
جراحی فک برای آپنه خواب
یک نوع جراحی فک معمولاً به عنوان درمانی برای OSA انجام می‌شود.
پیشرفت ماگزیلومندیبولار برای آپنه خواب
در جراحی پیشرفت ماگزیلومندیبولار، راه هوایی فوقانی با حرکت جراحی فک فرد به جلو بزرگتر می‌شود. این تغییر فضایی را در گلو، نزدیک زبان و کام نرم و جایی که گلو به مجرای بینی متصل می‌شود، باز می‌کند. گاهی اوقات این جراحی به این دلیل که هر دو استخوان فک بالا و پایین به جلو حرکت می‌کنند، جراحی پیشرفت دو فکی نیز نامیده می‌شود.
تحلیلی از 45 مطالعه جراحی پیشرفت ماگزیلومندیبولار نشان داد که این روش در نزدیک به 86٪ از افراد موفقیت‌آمیز بوده و OSA را در 39٪ از کسانی که آن را دریافت کرده‌اند، به طور کامل درمان کرده است. این جراحی همچنین منجر به حداقل بهبودهای خفیف در نزدیک به 99 درصد از افرادی شد که آن را انجام دادند. تجزیه و تحلیل دیگری نشان داد که این جراحی در افزایش حجم هوایی که می‌تواند از راه هوایی فوقانی عبور کند و همچنین بهبود سطح اکسیژن خون و کاهش خواب آلودگی موفق است.
پیشرفت ماگزیلومندیبولار یک جراحی تهاجمی است و خطرات بیشتری را به همراه دارد. برخی از افراد اثرات منفی را تجربه می‌کنند و این روش می‌تواند ظاهر فرد را تغییر دهد زیرا ساختار استخوان او را تغییر می‌دهد.
جراحی‌های زبان برای آپنه خواب
هنگامی که پایه زبان فرد به انسداد راه هوایی OSA کمک می‌کند، پزشکان ممکن است یکی از سه جراحی زبان را به عنوان درمان‌های بالقوه در نظر بگیرند.
پیشرفت ژنیوگلوسوس برای آپنه خواب
عضله genioglossus (GGM) ماهیچه‌ای است که زبان را به جلو بیرون می‌زند و بسته به آناتومی فرد می‌تواند باعث شود زبان راه هوایی را مسدود کند. پیشرفت ژنیوگلوسوس که پیشرفت پایه زبان نیز نامیده می‌شود، شامل حرکت جراحی این عضله به جلو است تا احتمال تداخل آن با تنفس در شب کمتر شود. میزان موفقیت این جراحی از 39% تا 78% متغیر است.
گلوسکتومی میانی برای آپنه خواب
گلوسکتومی میانی یا کاهش پایه زبان شامل برداشتن بافت از پایه زبان برای کمک به باز کردن راه هوایی است. چندین روش جراحی برای کاهش اندازه پایه زبان وجود دارد. جراحان ممکن است بافت زبان را با استفاده از لیزر، ابزاری به نام عصای پلاسما و حتی با کمک ربات بردارند. آنها همچنین ممکن است از رادیوفرکوئنسی برای برداشتن بافت و سفت کردن پایه زبان باقی مانده استفاده کنند.
گلوسکتومی میانی نتایج علائم OSA را در هنگام ترکیب با سایر جراحی‌ها، مانند UPPP، بهبود می‌بخشد، اما عموماً به تنهایی توصیه نمی‌شود. در کودکانی که برای OSA لوزه‌های زبانی دریافت می‌کنند، کاهش پایه زبان ممکن است در طول همان روش انجام شود.
تعلیق هیوئید برای آپنه خواب
استخوان هیوئید به سمت بالای گردن قرار دارد و به عضلات زبان متصل می‌شود.
جراحی تعلیق هیوئید شامل حرکت این استخوان است که سپس زبان را حرکت می‌دهد و به باز شدن راه هوایی کمک می‌کند. یک مطالعه قدیمی‌تر نشان داد که این جراحی نسبت به پیشرفت ژنیوگلوسوس یا رادیوفرکوئنسی زبان، کمتر مفید است و تنها 17٪ از کسانی که آن را دریافت کردند، با موفقیت درمان شدند. اخیراً، محققان پیشنهاد کرده‌اند که جراحی تعلیق هیوئید می‌تواند در هنگام جفت شدن با سایر جراحی‌های OSA، مانند لوزه برداری، مفید باشد.
جراحی بینی برای آپنه خواب
از آنجایی که افراد معمولاً در طول خواب از طریق بینی خود نفس می‌کشند، جراحی‌های بینی نیز می‌توانند به رفع انسدادهای مرتبط با OSA کمک کنند. جراحی بینی برای OSA گاهی اوقات مورد مناقشه است، زیرا مطالعات تحقیقاتی در مورد جراحی‌های بینی نتایج متفاوتی داشته است. اگرچه جراحی‌های بینی کیفیت خواب را بهبود می‌بخشد و خروپف را کاهش می‌دهد، اما همیشه تعداد وقفه‌های تنفسی را در طول خواب کاهش نمی‌دهند. با این حال، جراحی بینی می‌تواند استفاده از CPAP را راحت‌تر کند و در نتیجه دفعات استفاده فرد از دستگاه خود را افزایش دهد.
نوع جراحی بینی انجام شده به نوع انسداد موجود بستگی دارد. فرد ممکن است به دلیل انحراف تیغه بینی، پولیپ بینی، بزرگ شدن ساختارهای استخوانی به نام شاخک‌ها یا احتقان مزمن بینی، به نام رینیت مزمن، دچار انسداد بینی شود. جراحی‌های زیر ممکن است برای درمان این انسدادها انجام شود:
- رینوپلاستی، جراحی است که شکل بینی را تغییر می‌دهد
- سپتوپلاستی، روشی است که تیغه بینی را صاف می‌کند، که استخوان و غضروفی است که سوراخ‌های بینی را تقسیم می‌کند.
- جراحی آندوسکوپی سینوس، جراحی برای برداشتن بافت‌هایی که مانع از تخلیه سینوس می‌شوند، اغلب به افرادی که آلرژی یا عفونت‌های مکرر سینوس دارند، داده می‌شود.
- جراحی دریچه بینی برای باز نگه داشتن مجرای بینی در باریک‌ترین نقطه آن
- جراحی توربینیت برای کوچک کردن یا برداشتن ساختارهای استخوانی در بینی به نام توربینیت
جراحی‌های تحریک عصب برای آپنه خواب
دو جراحی تحریک عصب برای درمان افراد مبتلا به آپنه خواب استفاده می‌شود. تحریک عصب هیپوگلوسال یا تحریک راه هوایی فوقانی، در درجه اول برای افراد مبتلا به OSA است و تحریک عصب فرنیک از طریق ورید، در درجه اول برای افراد مبتلا به CSA است.
تحریک عصب هیپوگلوسال (HNS) یا تحریک راه هوایی فوقانی برای آپنه خواب
تحریک عصب هیپوگلوسال (HNS) شامل کاشت جراحی دستگاهی است که جریان الکتریکی را به زبان می‌رساند و باعث می‌شود که سفت شود یا به جلو حرکت کند و به پاک کردن راه هوایی کمک کند. این روش را می‌توان به صورت جراحی سرپایی انجام داد و ولتاژ آزاد شده توسط دستگاه را می‌توان با توجه به مقدار مورد نیاز برای کاهش علائم در یک فرد تنظیم کرد.
برخی از مطالعات نشان داده‌اند که درمان HNS در بیش از 80٪ موارد موفقیت‌آمیز است و بسیاری از کسانی که آن را دریافت می‌کنند، آن را به درمان CPAP ترجیح می‌دهند. انواع مختلفی از ایمپلنت‌های HNS در دسترس هستند و تحقیقات نشان می‌دهد که انواع مختلف دارای میزان موفقیت متفاوتی هستند.
تحریک عصب فرنیک از طریق ورید (PNS) برای آپنه خواب
ایمپلنتی که عصب فرنیک را به صورت الکتریکی تحریک می‌کند، به عنوان درمانی برای CSA متوسط تا شدید در دسترس است. عصب فرنیک به دیافراگم متصل می‌شود، بنابراین تحریک عصب فرنیک (PNS) به تنظیم تنفس کمک می‌کند. این ایمپلنت برای هر فرد سفارشی می‌شود تا از میزان مناسب تحریک اطمینان حاصل شود. مطالعات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به CSA که PNS دریافت می‌کنند، هر شب وقفه‌های تنفسی کمتری را تجربه می‌کنند، همراه با خستگی کمتر در طول روز و بهبود سلامت روان. برای سردرد صبحگاهی کلیک کنید.
جراحی کاهش وزن برای آپنه خواب
اگرچه جراحی‌های کاهش وزن درمان مستقیمی برای آپنه خواب نیستند، متخصصان پزشکی گاهی اوقات آنها را برای کمک به مدیریت OSA توصیه می‌کنند. به طور خاص، جراحی‌های کاهش وزن زمانی در نظر گرفته می‌شوند که فرد دارای شاخص توده بدنی (BMI) بالای 40 باشد، نتواند به تنهایی وزن کم کند و درمان‌های دیگری را امتحان کرده باشد که موفقیت‌آمیز نبوده‌اند. جراحی‌های کاهش وزن یا بای پس معده و جراحی باند معده ممکن است برای افراد مبتلا به OSA پیشنهاد شود. مطالعات نشان می‌دهد که کاهش وزن به طور موثر شدت OSA را کاهش می‌دهد، اما ممکن است آن را به طور کامل درمان نکند.
مقایسه جراحی آپنه خواب با سایر درمان‌ها چگونه است؟
مقایسه جراحی‌های آپنه خواب با سایر درمان‌ها دشوار است. درمان استاندارد طلایی برای آپنه خواب، درمان CPAP است. به طور کلی، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی اغلب ترجیح می‌دهند ابتدا درمان‌های غیرتهاجمی را امتحان کنند، زیرا جراحی‌ها خطرات بالقوه‌ای دارند.
انتخاب جراحی مناسب نیاز به درک روشنی از علت علائم دارد، و به خصوص در مورد OSA، این می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. علاوه بر این، درمان‌های جراحی ممکن است با گذشت زمان در صورتی که افراد پیر شوند یا وزن اضافه کنند، اثربخشی کمتری داشته باشند، که می‌تواند باعث شود علائم آپنه خواب دوباره ظاهر شوند.
جراحی آپنه خواب برای چه کسانی بهترین است؟
اگرچه درمان CPAP در هنگام بررسی گروه‌های افراد مؤثرترین درمان موجود است، اما جراحی ممکن است گزینه بهتری برای افرادی باشد که دارای ویژگی‌های آناتومیکی خاصی هستند یا کسانی که نمی‌توانند درمان‌های غیرتهاجمی مانند CPAP را تحمل کنند.
صحبت با پزشک خود در مورد گزینه‌های جراحی برای آپنه خواب
اگر آپنه خواب در شما تشخیص داده شده است و در رعایت درمان‌های غیرتهاجمی تجویز شده مشکل دارید، با پزشک یا متخصص خواب خود صحبت کنید. آنها می‌توانند سوالاتی بپرسند و ارزیابی‌هایی را انجام دهند تا مشخص کنند که آیا شما کاندیدای خوبی برای جراحی آپنه خواب هستید یا خیر.
قبل از موافقت با ادامه جراحی، مطمئن شوید که خطرات مربوطه را درک کرده‌اید. از پرسیدن سوالاتی مانند اینکه پزشک چه نوع جراحی را توصیه می‌کند، چگونه انجام می‌شود، میزان موفقیت آن چقدر است و چقدر طول می‌کشد تا بتوانید فعالیت‌های معمول خود را از سر بگیرید، نترسید.
جراحی‌های کاهش وزن برای آپنه خواب
اگرچه جراحی‌های کاهش وزن درمان مستقیمی برای آپنه خواب نیستند، اما متخصصان پزشکی گاهی اوقات آنها را برای کمک به مدیریت OSA توصیه می‌کنند. به‌ویژه، جراحی‌های کاهش وزن زمانی در نظر گرفته می‌شوند که فرد دارای شاخص توده بدنی (BMI) بالای 40 باشد، نتواند به تنهایی وزن کم کند و درمان‌های دیگری را امتحان کرده باشد که موفقیت‌آمیز نبوده‌اند. جراحی‌های کاهش وزن یا بای پس معده و جراحی باند معده ممکن است برای افراد مبتلا به OSA پیشنهاد شود. مطالعات نشان می‌دهد که کاهش وزن به طور مؤثر شدت OSA را کاهش می‌دهد، اما ممکن است آن را به طور کامل درمان نکند.
مقایسه جراحی آپنه خواب با سایر درمان‌ها
مقایسه جراحی‌های آپنه خواب با سایر درمان‌ها دشوار است. درمان استاندارد طلایی برای آپنه خواب، درمان CPAP است. به‌طورکلی، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی اغلب ترجیح می‌دهند ابتدا درمان‌های غیرتهاجمی را امتحان کنند، زیرا جراحی‌ها خطرات بالقوه‌ای دارند.
انتخاب جراحی مناسب نیاز به درک روشنی از علت علائم دارد، و به‌خصوص در مورد OSA، این می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. علاوه بر این، درمان‌های جراحی ممکن است با گذشت زمان درصورتی‌که افراد پیر شوند یا وزن اضافه کنند، اثربخشی کمتری داشته باشند، که می‌تواند باعث شود علائم آپنه خواب دوباره ظاهر شوند.
اگر آپنه خواب در شما تشخیص داده‌شده است و در رعایت درمان‌های غیرتهاجمی تجویزشده مشکل دارید، با پزشک یا متخصص خواب خود صحبت کنید. آنها می‌توانند سؤالاتی بپرسند و ارزیابی‌هایی را انجام دهند تا مشخص کنند که آیا شما کاندیدای خوبی برای جراحی آپنه خواب هستید یا خیر.
قبل از موافقت با ادامه جراحی، مطمئن شوید که خطرات مربوطه را درک کرده‌اید. از پرسیدن سؤالاتی مانند اینکه پزشک چه نوع جراحی را توصیه می‌کند، چگونه انجام می‌شود، میزان موفقیت آن چقدر است و چقدر طول می‌کشد تا بتوانید فعالیت‌های معمول خود را از سر بگیرید، نترسید.
بهبودی پس از جراحی آپنه خواب
بهبودی پس از جراحی آپنه خواب به نوع جراحی انجام‌شده بستگی دارد. برخی از جراحی‌ها ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند، درحالی‌که برخی دیگر را می‌توان به‌صورت سرپایی انجام داد. در طول دوره بهبودی، ممکن است لازم باشد از یک رژیم غذایی خاص پیروی کنید، از فعالیت‌های شدید خودداری کنید و داروهایی برای کنترل درد و جلوگیری از عفونت مصرف کنید.
خطرات و عوارض جراحی آپنه خواب
مانند هر جراحی دیگری، جراحی آپنه خواب نیز با خطرات و عوارض جانبی همراه است. برخی از عوارض جانبی شایع عبارت‌اند از:
- درد
- تورم
- خونریزی
- عفونت
- تغییر در صدا یا حس چشایی
- خشکی دهان
- مشکل در بلع
در موارد نادر، جراحی آپنه خواب می‌تواند عوارض جدی‌تری مانند آسیب عصبی یا مشکلات تنفسی ایجاد کند.
تصمیم‌گیری در مورد جراحی آپنه خواب
تصمیم‌گیری برای انجام جراحی آپنه خواب یک تصمیم شخصی است که باید پس از مشورت با پزشک و سنجیدن مزایا و معایب آن گرفته شود. اگر درمان‌های غیرتهاجمی برای شما مؤثر نبوده یا نمی‌توانید آنها را تحمل کنید، جراحی ممکن است یک گزینه مناسب باشد. بااین‌حال، مهم است که خطرات و عوارض جانبی احتمالی را درک کنید و انتظارات واقع‌بینانه‌ای از نتایج جراحی داشته باشید.
نتیجه‌گیری
جراحی آپنه خواب می‌تواند یک گزینه درمانی مؤثر برای افرادی باشد که از این اختلال رنج می‌برند و به درمان‌های غیرتهاجمی پاسخ نداده‌اند. بااین‌حال، مهم است که قبل از تصمیم‌گیری در مورد جراحی، با پزشک خود مشورت کنید و خطرات و مزایای آن را به‌دقت بسنجید.
منبع: جراحی آپنه خواب
جراحی آپنه خواب یک روش درمانی است که برای رفع انسداد فیزیکی در راه‌های هوایی فوقانی و بهبود تنفس در طول خواب استفاده می‌شود. این جراحی‌ها می‌توانند شامل برداشتن بافت اضافی، تغییر موقعیت فک یا زبان، یا تحریک عصبی باشند.
افرادی که به آپنه خواب انسدادی (OSA) یا آپنه مرکزی خواب (CSA) مبتلا هستند و به درمان‌های غیرتهاجمی مانند CPAP پاسخ نداده‌اند یا نمی‌توانند آنها را تحمل کنند، ممکن است کاندیدای جراحی باشند. پزشک متخصص خواب با ارزیابی وضعیت شما و انجام آزمایش‌های لازم، بهترین گزینه درمانی را برای شما تعیین می‌کند.
جراحی‌های آپنه خواب شامل انواع مختلفی می‌شوند، از جمله:
- جراحی‌های دهان، گلو و نای (مانند UPPP، لوزه برداری، و تراکئوتومی)
مانند هر جراحی دیگری، جراحی آپنه خواب نیز با خطرات و عوارض جانبی همراه است. برخی از عوارض جانبی شایع عبارت‌اند از درد، تورم، خونریزی، عفونت، تغییر در صدا یا حس چشایی، خشکی دهان، و مشکل در بلع. در موارد نادر، جراحی آپنه خواب می‌تواند عوارض جدی‌تری مانند آسیب عصبی یا مشکلات تنفسی ایجاد کند.
دوره بهبودی پس از جراحی آپنه خواب به نوع جراحی انجام‌شده بستگی دارد. برخی از جراحی‌ها ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند، درحالی‌که برخی دیگر را می‌توان به‌صورت سرپایی انجام داد. در طول دوره بهبودی، ممکن است لازم باشد از یک رژیم غذایی خاص پیروی کنید، از فعالیت‌های شدید خودداری کنید و داروهایی برای کنترل درد و جلوگیری از عفونت مصرف کنید.
میزان موفقیت جراحی آپنه خواب به نوع جراحی، شدت آپنه خواب و عوامل فردی دیگر بستگی دارد. برخی از جراحی‌ها میزان موفقیت بالایی دارند، درحالی‌که برخی دیگر ممکن است کمتر مؤثر باشند. پزشک شما می‌تواند اطلاعات بیشتری در مورد میزان موفقیت جراحی خاص شما ارائه دهد.
بیمه ممکن است هزینه جراحی آپنه خواب را پوشش دهد، اما این موضوع به نوع بیمه شما و شرایط خاص شما بستگی دارد. بهتر است قبل از جراحی با شرکت بیمه خود تماس بگیرید و در مورد پوشش بیمه و هزینه‌های احتمالی خود اطلاعات کسب کنید.
پزشک شما دستورالعمل‌های خاصی را در مورد نحوه آماده شدن برای جراحی به شما ارائه می‌دهد. این دستورالعمل‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- نخوردن و نیاشامیدن چند ساعت قبل از جراحی
پس از جراحی، ممکن است کمی درد، تورم و ناراحتی داشته باشید. پزشک شما داروهایی برای کنترل درد تجویز می‌کند و دستورالعمل‌هایی در مورد نحوه مراقبت از خود در خانه به شما ارائه می‌دهد. اکثر افراد می‌توانند ظرف چند روز یا چند هفته به فعالیت‌های عادی خود بازگردند.