خروپف کردن صدایی خشن یا زمخت است که هنگام عبور هوا از بافت‌های شل در گلو ایجاد می‌شود و باعث لرزش این بافت‌ها هنگام تنفس می‌شود. اما خوشبختانه راه های زیادی برای درمان خروپف وجو دارد که به راحتی قابل درمان است. برای درمان خروپف به چه دکتری مراجعه کنیم؟
تقریباً همه افراد گاهی خروپف می‌کنند، اما برای برخی افراد می‌تواند یک مشکل مزمن باشد. گاهی اوقات ممکن است نشان دهنده یک بیماری جدی سلامتی نیز باشد. علاوه بر این، خرخر کردن می‌تواند برای همسرتان آزاردهنده باشد.
تغییرات سبک زندگی مانند کاهش وزن، اجتناب از الکل نزدیک به زمان خواب یا خوابیدن به پهلو می‌تواند به توقف خروپف کردن کمک کند.
علاوه بر این، دستگاه‌های پزشکی و جراحی وجود دارند که ممکن است خروپف کردن مزاحم را کاهش دهند. با این حال، این موارد برای همه کسانی که خروپف می‌کنند مناسب یا ضروری نیستند. ما در این مقاله به بررسی خروپف و درمان خروپف میپردازیم.
خروپف چیست؟
خروپف صدایی است که در هنگام خواب به دلیل لرزش بافت های نرم در گلو ایجاد می شود. این لرزش زمانی رخ می دهد که جریان هوا از طریق راه هوایی شما در هنگام تنفس محدود می شود.
خروپف می تواند مشکلی آزاردهنده برای شما و شریک زندگیتان باشد. همچنین می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی تر مانند آپنه خواب باشد. اما جای نگرانی نیست راه های بسیاری برای درمان خروپف آمده است . برای تست خواب برای تشخیص آپنه کلیک کنید.
علائم خروپف کردن
خروپف کردن اغلب با اختلال خوابی به نام آپنه انسدادی خواب (OSA) همراه است. همه افراد خروپف کننده مبتلا به آپنه انسدادی خواب نیستند، اما اگر خروپف کردن با هر یک از علائم زیر همراه باشد، ممکن است نشان دهنده نیاز به مراجعه به پزشک برای درمان خروپف ، برای ارزیابی بیشتر OSA باشد:
توقف تنفس مشاهده شده در طول خواب
خواب آلودگی بیش از حد در طول روز
مشکل در تمرکز
سردرد صبحگاهی
گلودرد هنگام بیدار شدن
بی قراری در خواب
نفس نفس زدن در خواب یا احساس خفگی در خواب
فشار خون بالا
درد قفسه سینه در شب
خرخر شما آنقدر بلند است که خواب شریک زندگی تان را مختل می کند
در کودکان، تمرکز ضعیف، مشکلات رفتاری یا عملکرد ضعیف در مدرسه برای تست خواب کودکان کلیک کنید.حتما باید درمان خروپف کودکان را جدی گرفت.
OSA اغلب با خروپف بلند همراه با دوره‌های سکوت هنگام توقف یا تقریباً توقف تنفس مشخص می‌شود. در نهایت، این کاهش یا توقف در تنفس ممکن است به شما سیگنال دهد که بیدار شوید و ممکن است با صدای خروپف بلند یا نفس نفس زدن بیدار شوید.
ممکن است به دلیل اختلال در خواب، خواب سبکی داشته باشید. این الگوی توقف تنفس ممکن است چندین بار در طول شب تکرار شود.
افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب معمولاً دوره‌هایی را تجربه می‌کنند که در آن تنفس حداقل پنج بار در هر ساعت خواب کند یا متوقف می‌شود.
برای درمان خروپف کی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر هر یک از علائم فوق را دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. این علائم ممکن است نشان دهنده ارتباط خروپف کردن شما با آپنه انسدادی خواب (OSA) باشد. برای دریافت نتایج تست خواب کلیک کنید.
اگر فرزندتان خروپف می‌کند، در مورد آن با پزشک اطفال خود صحبت کنید. کودکان نیز می‌توانند به OSA مبتلا شوند. مشکلات بینی و گلو مانند بزرگ شدن لوزه‌ها اغلب می‌توانند راه هوایی کودک را تنگ کرده و منجر به ایجاد OSA در کودک شود.
علل خروپف کردن
خروپف کردن می‌تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود، مانند آناتومی دهان و سینوس‌های شما، مصرف الکل، آلرژی، سرماخوردگی و وزن شما.
هنگامی که شما چرت می‌زنید و از خواب سبک به خواب عمیق می‌روید، عضلات سقف دهان (کام نرم)، زبان و گلو شل می‌شوند. بافت‌های گلو شما می‌توانند به اندازه کافی شل شوند تا تا حدی راه هوایی شما را مسدود کنند و لرزش کنند.
هرچه راه هوایی شما باریک‌تر باشد، جریان هوا قوی‌تر می‌شود. این باعث افزایش لرزش بافت‌ها می‌شود که باعث بلندتر شدن خروپف شما می‌شود.
شرایط زیر می‌تواند بر راه هوایی تأثیر بگذارد و باعث خروپف شدن شود:
آناتومی دهان شما: داشتن کام نرم پایین و ضخیم می‌تواند راه هوایی شما را تنگ کند. افرادی که اضافه وزن دارند ممکن است بافت‌های اضافی در پشت گلو داشته باشند که می‌تواند راه هوایی آنها را تنگ کند. همچنین، اگر قطعه مثلثی بافت آویزان از کام نرم (uvula) کشیده شده باشد، جریان هوا می‌تواند مسدود شده و لرزش افزایش یابد.
مصرف الکل: مصرف بیش از حد الکل قبل از خواب می‌تواند باعث خروپف کردن شود. الکل عضلات گلو را شل می‌کند و دفاع طبیعی شما در برابر انسداد راه هوایی را کاهش می‌دهد.
مشکلات بینی: گرفتگی مزمن بینی یا انحراف تیغه بینی می‌تواند به خروپف کردن شما کمک کند.
کمبود خواب: کمبود خواب می‌تواند منجر به شل شدن بیشتر گلو شود.
وضعیت خواب: خروپف کردن معمولاً هنگام خوابیدن به پشت بیشتر و بلندتر است زیرا اثر گرانش بر گلو راه هوایی را تنگ می‌کند.
عوامل خطر خروپف کردن
عوامل خطر مختلفی وجود دارند که می‌توانند به خروپف کردن کمک کنند:
مرد بودن: مردان بیشتر از زنان به خروپف یا آپنه خواب مبتلا می‌شوند.
چاقی: افراد چاق یا دارای اضافه وزن بیشتر احتمال دارد که خروپف کنند یا به آپنه انسدادی خواب مبتلا شوند.
داشتن راه هوایی باریک: برخی افراد ممکن است دارای کام نرم بلند یا لوزه‌ها یا آدنوئیدهای بزرگ باشند که می‌تواند راه هوایی را تنگ کرده و باعث خروپف شود.
مصرف الکل: الکل عضلات گلو را شل می‌کند و خطر خروپف را افزایش می‌دهد.
داشتن مشکلات بینی: اگر شما دارای نقص ساختاری در راه هوایی خود، مانند انحراف سپتوم، یا گرفتگی مزمن بینی هستید، خطر خروپف شما بیشتر است.
سابقه خانوادگی خروپف یا آپنه انسدادی خواب: وراثت یک عامل خطر بالقوه برای OSA است.
عوارض خروپف مزمن
خروپف مزمن ممکن است بیشتر از یک مزاحمت ساده باشد. جدا از اختلال در خواب شریک خواب، اگر خرخر با آپنه انسدادی خواب مرتبط باشد، ممکن است در معرض خطر عوارض دیگری نیز باشید، از جمله:
خواب آلودگی در طول روز
خستگی و عصبانیت مکرر
مشکل در تمرکز
افزایش خطر فشار خون بالا، بیماری های قلبی و سکته مغزی
افزایش خطر مشکلات رفتاری، مانند پرخاشگری یا مشکلات یادگیری، در کودکان مبتلا به آپنه خواب
افزایش خطر تصادفات وسایل نقلیه به دلیل کم خوابی
روش های تشخیص خروپف
برای تشخیص وضعیت شما، پزشک شما علائم و نشانه‌ها و سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند. پزشک شما همچنین معاینه فیزیکی انجام خواهد داد.
پزشک شما ممکن است از شریک زندگی شما در مورد زمان و نحوه خروپف شما سوالاتی بپرسد تا به ارزیابی شدت مشکل کمک کند. اگر فرزند شما خروپف می‌کند، از شما در مورد شدت خروپف فرزندتان سوال خواهد شد.
تصویربرداری
پزشک شما ممکن است درخواست آزمایش تصویربرداری، مانند اشعه ایکس، توموگرافی کامپیوتری یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کند. این آزمایش‌ها ساختار راه هوایی شما را برای مشکلات، مانند انحراف سپتوم، بررسی می‌کنند.
مطالعه خواب
بسته به شدت خروپف و سایر علائم، پزشک شما ممکن است بخواهد یک مطالعه خواب انجام دهد. مطالعات خواب ممکن است گاهی اوقات در خانه انجام شود.
با این حال، بسته به مشکلات پزشکی دیگر و سایر علائم خواب، ممکن است نیاز به ماندن یک شب در مرکز خواب برای انجام یک تحلیل عمیق از تنفس شما در طول خواب توسط یک مطالعه به نام پلی‌سومنوگرافی داشته باشید.
در یک پلی‌سومنوگرافی، شما به بسیاری از سنسورها متصل هستید و یک شب تحت نظر هستید. در طول مطالعه خواب، اطلاعات زیر ثبت می‌شود:
امواج مغزی
سطح اکسیژن خون
ضربان قلب
میزان تنفس
مراحل خواب
حرکات چشم و پا
درمان خروپف
برای درمان خروپف، پزشک شما احتمالاً ابتدا تغییرات سبک زندگی را توصیه می‌کند، مانند:
کاهش وزن
اجتناب از مصرف الکل نزدیک به زمان خواب
درمان گرفتگی بینی
اجتناب از کم خوابی
اجتناب از خوابیدن به پشت
برای درمان خروپف همراه با آپنه انسدادی خواب، پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند:
وسایل دهانی: وسایل دهانی قالب‌های دهانی متناسب با دندان هستند که این درمان خروپف به پیشرفت موقعیت فک، زبان و کام نرم کمک می‌کنند تا راه هوایی شما باز بماند.
اگر تصمیم به استفاده از وسیله دهانی دارید، با متخصص دندانپزشکی خود همکاری خواهید کرد تا تناسب و موقعیت دستگاه را بهینه کنید. همچنین با متخصص خواب خود همکاری خواهید کرد تا مطمئن شوید که دستگاه دهانی طبق انتظار کار می‌کند.
ممکن است در طول سال اول حداقل هر شش ماه یکبار و پس از آن حداقل سالانه برای بررسی تناسب و ارزیابی سلامت دهان و دندان نیاز به مراجعه به دندانپزشک داشته باشید.
ترشح بیش از حد بزاق، خشکی دهان، درد فک و ناراحتی صورت از عوارض جانبی احتمالی استفاده از این دستگاه‌ها است.
فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP): این درمان خروپف شامل پوشیدن ماسکی روی بینی یا دهان شما در هنگام خواب است. ماسک هوای فشرده شده را از یک پمپ کوچک کنار تخت به راه هوایی شما هدایت می‌کند تا در هنگام خواب باز بماند.
CPAP خرخر را از بین می‌برد و اغلب برای درمان خروپف همراه با آپنه انسدادی خواب استفاده می‌شود.
اگرچه CPAP قابل اعتمادترین و موثرترین روش درمان خروپف است، اما برخی از افراد آن را ناراحت کننده می‌دانند یا در تنظیم با سر و صدا یا احساس دستگاه مشکل دارند.
جراحی راه هوایی فوقانی: تعدادی از درمان خروپف وجود دارد که به دنبال باز کردن راه هوایی فوقانی و جلوگیری از باریک شدن قابل توجه آن در طول خواب از طریق تکنیک‌های مختلف هستند.
به عنوان مثال، در یک روش درمان خروپف به نام یوولوپالاتوفارنژیپلاستی (UPPP)، به شما بیهوشی عمومی داده می‌شود و جراح بافت‌های اضافی را از گلویتان سفت و کوتاه می‌کند نوعی لیفت صورت برای گلو.
روش درمان خروپف دیگری به نام پیشرفت ماگزیلوفاسیال (MMA) شامل حرکت دادن فک بالا و پایین به جلو است که به باز شدن راه هوایی کمک می‌کند. آبلیشن بافت رادیوفرکانسی از یک سیگنال رادیوفرکانسی با شدت کم برای کوچک کردن بافت در کام نرم، زبان یا بینی استفاده می‌کند.
یک تکنیک جراحی جدیدتر به نام تحریک عصبی هیپوگلوسال از یک محرک برای تحریک عصب کنترل کننده حرکت رو به جلوی زبان استفاده می‌کند تا زبان هنگام نفس کشیدن راه هوایی را مسدود نکند.
اثربخشی این جراحی‌ها متفاوت است و پاسخ به پیش‌بینی آن دشوار است.
تغییر سبک زندگی برای درمان خروپف
برای جلوگیری یا ساکت کردن خروپف، این روش درمان خروپف را امتحان کنید:
اگر اضافه وزن دارید، وزن کم کنید. افراد دارای اضافه وزن ممکن است بافت‌های اضافی در گلو داشته باشند که به خروپف کمک می‌کند. کاهش وزن می‌تواند به کاهش خروپف و درمان خروپف کمک کند.
به پهلو بخوابید. خوابیدن به پشت باعث می‌شود زبان شما به سمت عقب گلو بیفتد، راه هوایی شما را تنگ کند و جریان هوا را تا حدی مسدود کند. سعی کنید به پهلو بخوابید. اگر متوجه شدید که همیشه در وسط شب به پشت می‌چرخید، سعی کنید یک توپ تنیس در پشت لباس خواب خود بدوزید.
سر تخت خود را بالا بیاورید. بالا بردن سر تخت حدود 4 اینچ ممکن است کمک کند.
نوارهای بینی یا گشادکننده بینی خارجی. نوارهای چسبنده‌ای که روی پل بینی زده می‌شوند به بسیاری از افراد کمک می‌کند تا ناحیه گذرگاه بینی خود را افزایش دهند و تنفس خود را بهبود بخشند.
گشادکننده بینی یک نوار چسبنده سفت شده است که به صورت خارجی روی سوراخ‌های بینی زده می‌شود و ممکن است به کاهش مقاومت جریان هوا کمک کند تا راحت‌تر نفس بکشید. با این حال، نوارهای بینی و گشادکننده‌های بینی خارجی برای افرادی که مبتلا به آپنه انسدادی خواب هستند موثر نیستند.
گرفتگی یا انسداد بینی را درمان کنید. داشتن آلرژی یا انحراف سپتوم می‌تواند جریان هوا را از طریق بینی شما محدود کند. این امر شما را مجبور می‌کند که از طریق دهان نفس بکشید و احتمال خرخر را افزایش می‌دهد.
اگر گرفتگی مزمن دارید، از پزشک خود در مورد اسپری استروئیدی تجویزی سوال کنید. برای اصلاح نقص ساختاری در راه هوایی خود، مانند انحراف سپتوم، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید جراحی نیز یک روش درمان خروپف است.
مصرف الکل و آرام‌بخش‌ها را محدود یا ترک کنید. حداقل دو ساعت قبل از خواب از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید و قبل از مصرف آرام‌بخش‌ها، پزشک خود را در مورد خرخر خود مطلع کنید. آرام‌بخش‌ها و الکل سیستم عصبی مرکزی شما را سرکوب می‌کنند و باعث شل شدن بیش از حد عضلات، از جمله بافت‌های گلو می‌شوند.
سیگار را ترک کنید. ترک سیگار علاوه بر داشتن مزایای سلامتی فراوان، می‌تواند خروپف را کاهش دهد.
به اندازه کافی بخوابید. بزرگسالان باید حداقل هفت ساعت در شب بخوابند. ساعات توصیه شده خواب برای کودکان بسته به سن متفاوت است. کودکان پیش دبستانی باید روزانه 10 تا 13 ساعت بخوابند. کودکان در سن مدرسه به 9 تا 12 ساعت در روز نیاز دارند و نوجوانان باید 8 تا 10 ساعت در روز بخوابند.
این چند مورد ساده ترین روشهای درمان خروپف هستند.
3 روش درمان خانگی خروپف
نوارهای بینی: نوارهای بینی نوارهای چسبنده ای هستند که روی پل بینی شما قرار می گیرند. آنها می توانند به باز نگه داشتن مجرای بینی و بهبود تنفس شما در هنگام خواب کمک کنند.
مرطوب کننده هوا: هوای خشک می تواند باعث تحریک گلو و بدتر شدن خروپف شود. از مرطوب کننده هوا در اتاق خواب خود برای اضافه کردن رطوبت به هوا و مرطوب نگه داشتن گلو استفاده کنید.
غرغره کردن با آب نمک: غرغره کردن با آب نمک می تواند به تسکین گلو و کاهش التهاب کمک کند که می تواند به کاهش خروپف کمک کند. برای تهیه محلول غرغره، 1/2 قاشق چایخوری نمک را در یک فنجان آب گرم مخلوط کنید. 30 ثانیه غرغره کنید و سپس تف کنید.
طب جایگزین
از آنجایی که خرخر یک مشکل رایج است، محصولات زیادی مانند اسپری بینی یا درمان‌های هومیوپاتی در دسترس هستند. با این حال، اثربخشی بیشتر این محصولات در کارآزمایی‌های بالینی ثابت نشده است.
برای نشنیدن صدای خروپف چکار کنم؟
اگر شریک زندگی شما خروپف می‌کند، ممکن است گاهی احساس ناامیدی و خستگی کنید. برخی از درمان‌های خانگی ذکر شده را پیشنهاد کنید و اگر این موارد به ساکت کردن صدای شبانه شریک زندگی شما کمک نکرد، از او بخواهید به پزشک مراجعه کند.
در این بین، گوشی‌های گوش یا صدای پس‌زمینه، مانند دستگاه صدای سفید یا پنکه نزدیک تخت، ممکن است به پوشاندن صدای خروپف کمک کند تا خواب بیشتری داشته باشید.
چه چیزهایی را قبل رفتن به متخصص خواب لازم دارم؟
احتمالاً ابتدا به پزشک خانواده یا پزشک عمومی مراجعه خواهید کرد. با این حال، ممکن است بعداً به پزشک متخصص در درمان اختلالات خواب ارجاع داده شوید.
از آنجایی که قرار ملاقات‌ها می‌تواند کوتاه باشد و اغلب چیزهای زیادی برای گفتن وجود دارد، بهتر است برای آن آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی برای کمک به آماده شدن برای قرار ملاقات و انتظارات از پزشک شما وجود دارد.
هر گونه علائمی را که تجربه می‌کنید، از جمله مواردی که ممکن است به نظر بی‌ربط به دلیل برنامه‌ریزی قرار ملاقات باشد، بنویسید. از شریک زندگی خود بخواهید آنچه را که در طول خواب شما می‌شنود یا متوجه می‌شود، توصیف کند. یا بهتر است از شریک خواب خود بخواهید که همراه شما به قرار ملاقات بیاید تا بتواند با پزشک شما در مورد علائم شما صحبت کند.
لیستی از تمام داروها و همچنین هر گونه ویتامین یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید تهیه کنید.
سوالاتی برای پرسیدن از پزشک خود بنویسید.
زمان شما با پزشک ممکن است محدود باشد، بنابراین تهیه لیستی از سوالات می‌تواند به شما کمک کند تا بیشترین استفاده را از زمان خود ببرید.
برای خرخر، برخی از سوالات اولیه برای پرسیدن از پزشک عبارتند از:
چه چیزی باعث می‌شود من در خواب خروپف کنم؟
آیا خروپف نشانه‌ای از چیزی جدی‌تر مانند OSA است؟
چه نوع آزمایش‌هایی برای درمان خروپف نیاز دارم؟
در طول تست خواب چه اتفاقی می‌افتد؟
چه درمان‌هایی برای خروپف وجود دارد و کدام یک را توصیه می‌کنید؟
چه نوع عوارضی را می‌توانم از درمان خروپف انتظار داشته باشم؟
آیا جایگزین‌هایی برای درمان خروپف که پیشنهاد می‌کنید وجود دارد؟
آیا اقداماتی وجود دارد که بتوانم خودم انجام دهم تا به درمان خروپف من کمک کند؟
علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده‌اید، در طول قرار ملاقات در پرسیدن سوال تردید نکنید.
کارهایی که پزشک برای درمان خروپف از ما انتظار دارد
پزشک شما احتمالاً سؤالات زیادی از شما خواهد پرسید. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است زمانی را برای بررسی هر نکته‌ای که می‌خواهید بیشتر روی آن تمرکز کنید، ذخیره کند. پزشک شما ممکن است بپرسد:
خروپف شما از چه زمانی شروع شد؟
آیا هر شب خروپف می‌کنید یا فقط گاهی اوقات؟
آیا اغلب در طول شب از خواب بیدار می‌شوید؟
آیا کاری که انجام می‌دهید به نظر می‌رسد خروپف شما را بهبود می‌بخشد؟
چه چیزی، اگر چیزی وجود دارد، به نظر می‌رسد که خروپف شما را بدتر می‌کند؟
آیا خروپف شما به موقعیت‌های خواب خاص بستگی دارد؟
خروپف شما چقدر بلند است؟
آیا شریک خواب شما را آزار می‌دهد؟
آیا می‌توان آن را خارج از اتاق خواب شنید؟
آیا شریک خواب شما تا به حال به شما گفته است که در حین خواب مکث یا بی‌نظمی در تنفس دارید؟
آیا شما در خواب خروپف می‌کنید، خفه می‌شوید یا نفس نفس می‌زنید؟
چه علائم روزانه‌ای را تجربه می‌کنید، مانند خواب آلودگی؟