اثرات مخرب بیخوابی بر حافظه و تمرکز

خواب و حافظه رابطه پیچیده‌ای با هم دارند. خواب کافی به شما کمک می‌کند تا پس از بیدار شدن از خواب، اطلاعات جدید را پردازش کنید و خوابیدن پس از یادگیری می‌تواند این اطلاعات را به خاطرات تبدیل کند و به شما امکان ذخیره آنها در مغزتان را بدهد.

چرخه خواب یک فرد بزرگسال سالم از چهار مرحله مجزا تشکیل شده است. دو مرحله اول خواب سبک NREM و مرحله سوم خواب عمیق (یا “موج آهسته”) NREM در نظر گرفته می‌شوند. این سه مرحله مغز شما را برای یادگیری اطلاعات جدید در روز بعد آماده می‌کنند. نخوابیدن یا خواب کافی نداشتن می‌تواند توانایی‌های یادگیری شما را تا 40٪ کاهش دهد.

در طول این مراحل NREM، مغز همچنین خاطرات مختلف شما را از روز قبل مرتب می‌کند، خاطرات مهم را فیلتر می‌کند و سایر اطلاعات را حذف می‌کند. این خاطرات انتخاب شده با شروع خواب عمیق NREM محکم‌تر می‌شوند و این فرآیند در طول خواب REM ادامه می‌یابد. خاطرات احساسی نیز در مرحله REM پردازش می‌شوند که می‌تواند به شما در کنار آمدن با تجربیات دشوار کمک کند.

بیشتر رویاها در خواب REM رخ می‌دهند. تالاموس مغز نشانه‌هایی را از پنج حس شما به قشر مغز، لایه نازکی از مخ که اطلاعات را از خاطرات شما تفسیر و پردازش می‌کند، منتقل می‌کند. تالاموس در طول مراحل NREM تا حد زیادی غیرفعال است، اما زمانی که خواب REM شروع می‌شود، تصاویر، صداها و سایر احساسات را به قشر مغز منتقل می‌کند که سپس در رویاهای شما ادغام می‌شوند.

افرادی که به اندازه کافی نمی‌خوابند ممکن است اثرات کمبود خواب را تجربه کنند. مشکل در به خاطر سپردن چیزها یکی از علائم رایج است. از آنجایی که مغز زمان کافی برای ایجاد مسیرهای جدید برای اطلاعاتی که اخیراً یاد گرفته‌اید ندارد، کمبود خواب اغلب بر نحوه تثبیت خاطرات تأثیر می‌گذارد. سایر تأثیرات شناختی بالقوه شامل مشکل در یادگیری و تمرکز، کاهش مهارت‌های تصمیم‌گیری و کنترل ضعیف عاطفی و رفتاری است.

اینکه هر شب چقدر باید بخوابید تا حد زیادی به سن شما بستگی دارد. علاوه بر بزرگسالان، مطالعات نتیجه گرفته‌اند که کودکان پس از یک خواب شبانه خوب، تثبیت حافظه قوی‌تری را تجربه می‌کنند. با این حال، خواب بیش از حد نیز می‌تواند منجر به اختلالات شناختی شود. هر فرد باید برای مقدار بهینه خواب شبانه تلاش کند، زیرا خواب خیلی کم یا خیلی زیاد می‌تواند عواقب منفی داشته باشد.