آپنه خواب مرکزی

آپنه خواب مرکزی چیست؟

Rate this post

آپنه خواب مرکزی

آپنه خواب مرکزی (CSA) یک اختلال است که تنفس را در طول خواب تحت تاثیر قرار می دهد. این اختلال به دلیل عدم ارتباط موقت بین مغز و عضلات کنترل کننده تنفس ایجاد می شود و تخمین زده می شود که حدود 0.9 درصد از افراد بالای 40 سال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد. 

CSA اغلب با یک بیماری زمینه ای مرتبط است. اگر این اختلال درمان نشود، می تواند خواب فرد را مختل کند و منجر به خواب آلودگی در طول روز، مشکلات تفکر و افزایش خطر خطا و تصادف شود. در مورد انواع مختلف CSA و همچنین نحوه تشخیص و مدیریت این بیماری بیشتر بیاموزید.

آپنه خواب مرکزی چیست؟

آپنه خواب مرکزی یک اختلال خواب است که با افزایش تعداد کاهش یا توقف در تنفس در طول خواب به دلیل عدم تلاش عضلات کنترل کننده تنفس تعریف می شود. این وقفه ها در تنفس طبیعی می تواند به صورت پراکنده در طول شب یا به صورت چرخه ای رخ دهد. اگرچه CSA شامل توقف تنفس در طول خواب است، اما همه این توقف ها نشان دهنده CSA نیستند.

 افرادی که این اختلال را ندارند به طور طبیعی برخی از توقف ها را در تنفس تجربه می کنند. این وقفه های بی ضرر در هنگام انتقال از خواب به بیداری یا پس از یک آه عمیق رخ می دهد و معیارهای اختلال تنفسی مرتبط با خواب را ندارند.

اختلالات تنفسی مرتبط با خواب

CSA نوعی اختلال تنفسی مرتبط با خواب است، اصطلاحی برای شرایطی که تنفس در طول خواب غیرطبیعی است. سایر اختلالات تنفسی مرتبط با خواب شامل آپنه انسدادی خواب، اختلالات هیپوونتیلاسیون مرتبط با خواب و اختلال هیپوکسمی مرتبط با خواب است.

علائم آپنه خواب مرکزی

آپنه مرکزی در مقابل آپنه انسدادی خواب

در حالی که آپنه خواب مرکزی و انسدادی هر دو شامل تنفس غیرطبیعی در طول خواب هستند، این شرایط علل متفاوتی دارند.

علائم آپنه خواب مرکزی

بسیاری از افراد مبتلا به آپنه خواب مرکزی علائمی ندارند و تنها پس از مراجعه به پزشک به دلیل دیگری یا در حین بستری شدن در بیمارستان از وضعیت خود مطلع می شوند. هنگامی که علائم رخ می دهد، اغلب مربوط به خواب تکه تکه و سطح غیر طبیعی اکسیژن در خون است. علائم CSA ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • خستگی بیش از حد در طول روز
  • کیفیت پایین خواب
  • بی خوابی
  • مشکلات توجه و تمرکز
  • بیدار شدن با تنگی نفس
  • سردردهای صبحگاهی
  • ناراحتی قفسه سینه در شب

انواع آپنه خواب مرکزی

انواع مختلفی از آپنه خواب مرکزی وجود دارد. این بیماری می تواند اولیه باشد، به این معنی که به خودی خود رخ می دهد، یا ثانویه به علت دیگری باشد. در بزرگسالان، CSA اولیه ایدیوپاتیک است، به این معنی که علت مشخص یا قابل شناسایی ندارد. CSA اولیه نادر است.

عوامل خطر برای آپنه خواب مرکزی

تحقیقات چندین عامل را شناسایی کرده است که احتمال ابتلای فرد به آپنه خواب مرکزی را افزایش می دهد.

آپنه خواب در نوزادان چگونه است؟

آپنه خواب مرکزی چگونه تشخیص داده می شود؟

هنگامی که فرد مشکوک به آپنه خواب مرکزی است، پزشک احتمالاً در مورد علائم و سابقه پزشکی سوال می کند، معاینه فیزیکی انجام می دهد و برای تست خواب شبانه ارجاع می دهد.

تست خواب

یک تست خواب شبانه، که پلی سومنوگرافی نیز نامیده می شود، یک ابزار مهم برای تایید تشخیص CSA است. یک فرد معمولاً برای مطالعه خواب به یک آزمایشگاه خواب تخصصی در یک بیمارستان یا یک مرکز خواب ارجاع داده می شود. قبل از روز تست، یک متخصص پزشکی آموزش دیده در مورد روند و هر مرحله لازم برای آماده سازی بحث خواهد کرد.

درمان آپنه خواب مرکزی

درمان آپنه خواب مرکزی

درمان های آپنه خواب مرکزی به عادی سازی الگوهای تنفس در طول خواب، بهبود کیفیت و مدت خواب و به حداقل رساندن علائم روزانه کمک می کند. از آنجایی که بیشتر موارد CSA ناشی از یک بیماری دیگر یا عوارض جانبی یک دارو است، درمان اولیه معمولاً با هدف رفع علت اصلی CSA انجام می شود. اینکه پزشکان درمان اضافی برای عادی سازی الگوهای تنفس فرد در طول خواب ارائه دهند یا خیر، به شدت عوارض فرد بستگی دارد.

زندگی با آپنه خواب مرکزی

تشخیص آپنه خواب مرکزی می تواند برای افرادی که امیدوارند علت علائم خود را پیدا کنند، تسکین دهنده باشد، اما همچنین می تواند برای کسانی که نیاز به درمان روزانه دارند، یک چالش باشد. چند نکته ممکن است به افراد کمک کند تا با CSA سازگار شوند.

  • در مورد این بیماری بیاموزید: آپنه خواب مرکزی می تواند یک بیماری پیچیده باشد و ممکن است مدتی طول بکشد تا علائم و گزینه های درمانی را درک کنید. افراد مبتلا به CSA ممکن است پیدا کردن منابعی مانند وب سایت ها و گروه های حمایتی که می توانند اطلاعات و پشتیبانی ارائه دهند، مفید باشد.
  • از محرک ها اجتناب کنید: برای افراد مبتلا به CSA مهم است که مصرف داروهای آرام بخشی که ممکن است باعث ایجاد دوره های تنفس غیرطبیعی شوند، مانند الکل و مواد افیونی را به حداقل برسانند یا از آنها اجتناب کنند. افرادی که داروهای آرام بخش را برای سایر بیماری ها مصرف می کنند باید در مورد درمان خود با پزشک یا متخصص صحبت کنند.
  • تماس با پزشک را حفظ کنید: افراد تحت درمان CSA نیاز به ویزیت های منظم پیگیری دارند تا مطمئن شوند که درمان موثر است و هر گونه عوارض یا عوارض جانبی را بررسی کنند. پزشکان همچنین می توانند به افراد کمک کنند تا منابع حمایتی پیدا کنند و به سوالات مربوط به چالش هایی که ممکن است در طول درمان ایجاد شود پاسخ دهند.

زندگی با CSA می تواند چالش برانگیز باشد، اما یادگیری در مورد این بیماری، اجتناب از محرک ها و حفظ ارتباط با پزشک می تواند به افراد کمک کند تا با این بیماری سازگار شوند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.

توجه: اطلاعات ارائه شده در این مقاله فقط برای اهداف آموزشی است و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره پزشکی حرفه ای در نظر گرفته شود. لطفاً برای تشخیص و درمان هر گونه نگرانی در مورد سلامتی خود با یک متخصص خواب مشورت کنید.

محافظ دهان برای آپنه خواب چیست؟

منبع

سوالات متداول

آپنه خواب مرکزی (CSA) یک اختلال خواب است که در آن تنفس به طور مکرر در طول خواب قطع و دوباره شروع می شود. این اتفاق به این دلیل می‌افتد که مغز سیگنال‌های مناسبی را به عضلات کنترل‌کننده تنفس ارسال نمی‌کند.

در آپنه انسدادی خواب، راه هوایی به دلیل شل شدن عضلات گلو مسدود می‌شود، در حالی که در آپنه خواب مرکزی، مغز سیگنال‌های مناسبی را به عضلات تنفسی ارسال نمی‌کند و باعث توقف تنفس می‌شود.

علائم CSA شامل خستگی بیش از حد در طول روز، کیفیت پایین خواب، بی‌خوابی، مشکلات توجه و تمرکز، بیدار شدن با تنگی نفس، سردردهای صبحگاهی و ناراحتی قفسه سینه در شب است. بسیاری از افراد مبتلا به CSA علائمی ندارند.

انواع CSA شامل CSA اولیه (بدون علت مشخص)، CSA با تنفس چاین استوکس (شایع‌ترین نوع)، CSA ناشی از اختلال پزشکی، CSA ناشی از دارو یا ماده، CSA ناشی از تنفس دوره‌ای در ارتفاعات بالا و CSA در حال ظهور درمان هستند.

عوامل خطر شامل سن بالا، جنس مذکر، برخی بیماری‌های پزشکی (مانند نارسایی قلبی، سکته مغزی)، برخی داروها و قرار گرفتن در معرض ارتفاعات بالا هستند.

تشخیص CSA معمولاً شامل بررسی علائم و سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و مطالعه خواب شبانه (پلی سومنوگرافی) است.

درمان CSA شامل رفع علت اصلی (مانند بیماری زمینه‌ای یا دارو) و در صورت نیاز، استفاده از درمان‌های اضافی مانند درمان با فشار مثبت راه هوایی (PAP)، اکسیژن مکمل، دارو یا تحریک عصب فرنیک است.

با یادگیری در مورد بیماری، اجتناب از محرک‌ها، حفظ ارتباط با پزشک و پیگیری منظم درمان می‌توان با CSA سازگار شد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *